Yanımdayken başımı çevirişimden anlamlar çıkarmaya çalışan sevgilim, yanımdan kalktığında beni sanki hiç tanımamış bir insana dönüşüyorsun… Sözlerin yabancı, gözlerin yabancı oluyor, sen yabancı oluyorsun bana…
Koynuma aldığımda beni sarıp sarmalayan, beni gördüğü an yüzü aydınlanan kim? Uzağımdayken benden gitgide uzaklaşan kim? Buz musun alev mi? Kimsin sen sevgili? Kimsin?
Nisan yağmuru gibisin sevgili… Ansızın geliyor uzaklaşmaların, benden kaçışların… Tahmin edilemezsin… Bir an ilginin sıcağıyla ısınırken, sırılsıklam oluyorum gökten düşen soğuk damlalarınla…
Ben ilgine muhtacım… “Geleceği olmayan bir şey”e başlıyorsam bu ilgine olan susuzluğumdandır. Bil sevgili… Seninle yaşıyorum…
Yorum Yok