Bugün 9 Mayıs…
Bugün 13. ölümyıldönümün…
Babam,
Bütün gece sana ne yazacağımı, nasıl söze başlayacağımı düşündüm durdum. Neden bilmiyorum sana yazmak hiç bu kadar zor gelmemişti bana. Belki de her zamanki gibi bütün mutsuzluklarımdan kaçıp sana yazmadığım içindir. Birçok mektubumda söylediğim gibi büyüyorum galiba. Sana yazmak için elime kalem aldığım her defa biraz daha hissediyorum büyüdüğümü.
Bu defa hayallerimden sıyrılıp geldim sana. Beyaz bir gelinlikten sıyrıldım geldim. Birkaç seferdir kendimi sensiz bir düğünü düşünürken buluyorum. Gülümsemem yüzümde donuveriyor bir anda. O gün orada olamayacağını fark ediveriyorum. İçimi koyu bir keder kaplıyor. “En güzel günüm olacak“ derken, “Babamsız nasıl bir en güzel gün olabilir ki?“ diyorum.
Çok şeyi kaçırdık baba-kız yaşayabileceğimiz… Her yeni okulumun ilk günü buruk geçti. Herkesin ailesi çocuklarını okula götürürken sen yoktun. Sonra o okullardaki tanışma fasılları… Okulun ilk haftası tanışma dersleriyle geçerdi. Annemizin babamızın mesleğini soran öğretmene cevap vermek nasıl zordu bir bilsen… Ya sınıftakilerin duyduklarında gözlerindeki korku?
Üniversiteyi kazandığım gün sevincimi en çok seninle paylaşmak isterken sen yine yoktun. Mezuniyetimde hiçbir fotoğraf karesinde olmadığın gibi…
İşe girdim, ilk ay maaşımı aldığımda hediyeni almak istedim. Yoktun…
Bir gün beni istemeye geldiklerinde sen o köşede oturup “Gençler birbirini sevmiş…“diye söze başlamayacaksın. Yüzüğü parmağıma sen takmayacaksın. Gün gelip ben o gelinliği giydiğimde o kırmızı kurdeleyi belime bağlamayacaksın. Düğün bitip de herkes gittiğinde bir kez daha sarılıp, koklamayacaksın.
Liseye, üniversiteye gittiğimi göremedin. Düğünümü ve kimbilir bir gün torununu göremeyeceksin baba…
Sensiz hayata alıştığımı sandığım her an yepyeni bir deneyim çıkıyor karşıma. Sensiz yüzleşmem gereken bir deneyim…
Babam…
Hala katlanamıyorum hiçbir baba ve kızı yan yana görmeye. Hala katlanamıyorum bir kızın babasıyla telefonda konuştuğunu duymaya. 13 sene sonra hala katlanamıyorum sensiz olmaya…
Herkes unutsa bile bugünün ölüm yıldönümün olduğunu, ben unutmadım. Sensiz geçen hiçbir özel gün gibi… Ömrümün sonuna kadar boğazımda bir düğüm, gözlerimde yaşlarla yine yazacağım sana 9 Mayıs’ta.
Bil ki sensiz yaşadığım ve yaşacağım her önemli an buruk… Sensiz o kadar da önemli değil aslında…
Seni seviyorum babacım…
Tahmin edemeyeceğin kadar özleyen kızın…
3 Yorum