Frank McCourt’un hayat öyküsünü kendi çocuk bakış açısından anlattığı Pulitzer ödüllü kitabı… Dili bir çocuğun cümleleri olduğundan bazen kafa karıştırıcı olabilse de etkileyici ve insanı hayretlere sürükleyen bir kitap. “Nasıl insanlar bu kadar fakir olabilir?”, “Nasıl bu kadar pislik içinde yaşanabilir?” sorularını kendinize sormanıza neden oluyor. Gözümüzün görmediği ama çok yakınımda yaşanmakta olan böyle yüzlerce belki de binlerce hayat var belki. Fakat ne olursa olsun bu kadar açıklıkla okumak insanı zorluyor. Küçük Frank’in büyümüş olduğu serinin ikinci kitabını da okuma listeme aldım. Onu okuduğumda sizlerle yorumumu da paylaşacağım.
Önceden okuduğum kitaplar üzerine uzun uzun konuşabildiğimi fark ettim bunları yazarken. Okuduğum kitabı bitirince kapağı kapatır üzerine düşünürdüm biraz. Okuma hızım düştü, okuduklarım üzerine düşünme hızım da düşmüş meğer. Haftasonu 10. Ankara Kitap Fuarı’nda sahaflar kısmını gezerken sürekli “Ne kadar çok kitap okumuşum gençken” diyip durdum kendime. Tamam yaşlı değilsem de nerde öğrencilik yıllarımdaki gibi sabahlara kadar kitap okuma performansı 🙂 İş hayatı insanın sosyal hayatını, hobilerini büyük ölçüde etkiliyormuş meğer. Üzerine bir de evlilik eklenince… 🙂
Neyse Pinuccia sağolsun, daha çok okuyup, daha çok yazıcaz inşallah 🙂
Sevgiler,
Hayalperestim
Yorum Yok